بیام کشتیرانی؟

بیام کشتیرانی؟

مطلبی در قسمت پیوند های پایدار در مورد : آیا کشتیرانی ارزش اومدن داره ؟ منتشر کردم دوستانی که سوال می پرسن یا جدید میان حتما یه سر بزنن ، به اکثر سوالاشون جواب میدیم خوشحال میشم دوستان مطالب خودشون رو در نظرات بذارن تا به این صفحه اضافه کنم ———

یه چند وقتی است ، خیلی ها تماس می گیرن باهام و در مورد کشتیرانی و شغلش و رشته هاش ازم می پرسن. حالا کار نداریم که چی می پرسن ولی ذکر چند تا نکته قبل از اومدن به این شغل لازمه …

اول : اگر فکر می کنین با اومدن به کشتیرانی از زیر سربازی در میرین و راحت برای خودتون می تونین برین خارج بدون هیچ سختی کشیدنی باید بگم سخت در اشتباهید.. به نظرم سربازی ، یه فرصتی اه که خودمون رو تو زندگی محک جدی بزنیم ، فارغ از کمک های پدر و مادر و اطرافیان و دوستان .. سختی کشیدن و تحمل یکی از شروط اصلی ورود به سیستم کشتیرانی اه و این با پشت کامپیوتر نشستن و چت اصلا میسر نمیشه

 دوم : در شرایط حال کشورمون که حتی شما با داشتن شغل مهندسی هم احساس امنیت شغلی نخواهید کرد ، ورود به کشتیرانی فراهم کردن فرصت هاست . شما الان سال دوم مهندسی برق در دانشگاه هم که باشید نمی تونین برای دوسال آینده خود برنامه ریزی کنید ولی به جرئت می تونم بگم با ورود به کشتیرانی ، می تونین برای آینده ۴ سال دیگه به راحتی تصمیم بگیرید .. به قول یارو گفتنی : it is just the matter of time

سوم : کشتیرانی دو تا رشته اصلی داره که در دانشکده اش در بوشهر تدریس میشه .. - مهندسی مکانیک و مهندسی عرشه مکانیک ها آخرش سرمهندس کشتی می شن و عرشه ها آخرش کاپیتان کشتی کلا کار های تعمیراتی کشتی به عهده مکانیک هاست و کارهای هدایت و ناوبری بر عهده عرشه کلی عرض کردم .. مکانیک ها سرجمع ۷ ساله ( به جز ۴ سال تحصیل) می تونن به نهایت اش برسن ولی عرشه ها باید حداقل ۹ یا ۱۰ سال در این رشته باشن ( به جز ۴ سال تحصیل) بازار کار مکانیک ، در صورت تمایل به خروج از شرکت واقعا نسبت به عرشه عالی است .. شما رو کم کم در صنایع شیر ، طراحی و مدیریت سردخانه ، تاسیسات و کلا سیستم های هیدرولیک روی دست می برند .. کمترین حالتی که میشه در آینده برای شما ترسیم کرد ، زدن یه شرکت توسط شما و کار روی تاسیسات می باشد که شغل پر درآمدی است . دیگه خدمت شما که عرض کنم ، اینکه کدام رشته رو انتخاب کنید هم به عهده خودتون گذاشته میشه ، دوستاران کارهای فنی و تخصصی و کلا آچار دست گرفتن و تعمیرات سوق داده میشن به سمت مکانیک و کسانی که حفظ کردنی خوب دارن به سمت عرشه هر دوشغل سختی های خاص خودش رو داره ، درس خوندن داره و مصیبت کشیدن داره و اینکه هر کدوم از طرفین فکر کنن که آره من کمتر از اون یکی سختی می کشم یا کار ما سخت تره .. اصلا این طوری نیست و هر دو کارشون سخته … مطالب زیر را از سایت گرداب می گذارم براتون : http://www.seapurse.net

انواع دریانوردی

۱ – ناوگان نظامی:

ممکن است اولین تصویری که با شنیدن کلمه دریانورد در ذهنتان نقش ببندد یک نظامی باشد با لباس فرم سر تا پا سفید که روی ناو کار میکند. این تصویر مربوط به همین ناوگان نظامی است.

دریانوردان ناوگان نظامی از بدو استخدام تا زمان خروج از شغل در اختیار نیروی دریایی ارتش میباشند.

ناوهای نیروی دریایی تنها در محدوده آبهای ملی و نهایتا خلیج فارس و دریای عمان و آبهای دریای خزر اجازه تردد دارند.

ورود به این رشته از طریق آزمون سراسری امکان پذیر است.

۲ – کشتی های زیر پانصد تن (لنج) :

کار روی لنج به تخصص حرفه‌ای چندانی نیاز ندارد و آموزش آن در موسسه‌های مختلف سطح کشور به صورت آزاد انجام می‌گیرد. در حال حاضر هیچ سازمان و یا شرکت دولتی فعالیتی در این زمینه ندارد.

۳ – ناوگان تجاری:

امروزه ناوگان تجاری کشور در اختیار کشتی‌رانی جمهوری اسلامی و شرکت‌های تابعه و شرکت ملی نفت‌کش می‌باشد. دریانوردان نفت‌کش و کشتی‌رانی شرایط تقریبا یکسان شغلی و آموزشی دارند که شرح خواهم داد.

کشتی‌های ناوگان تجاری در آبهای سراسر دنیا تردد دارند و پرسنل آن اجبارا باید تحت استانداردهای بین‌المللی آموزش دیده باشند.

ناوگان تجاری شامل کشتی‌های مسافربری نیز می‌باشند که در ایران پیشرفت چندانی در این زمینه نداشته‌ایم.

افسران و ملوانان ناوگان تجاری در دو گروه عمده عرشه و موتور مشغول کار می‌باشند. قسمت عرشه وظیفه ناوبری و هدایت کشتی و قسمت موتور (مکانیک و برق) وظیفه تعمیر و نگهداری ماشین‌آلات کشتی را بر عهده دارند.

ملوانان عموما با مدرک دیپلم پذیرفته می‌شوند و پس از طی دوره‌ای کوتاه مدت می‌توانند در کشتی مشغول کار شوند.

افسران در سه رشته عرشه، موتور و برق در کشتی مشغول به کار می‌باشند که در قسمت‌های بعد به شرح نحوه پذیرش، آموزش و محیط کاری آنان خواهم پرداخت.

کالج‌های دریایی داخل کشور:

۱ – دانشگاه دریایی نوشهر:

آموزش افسران نیروی دریایی در مجتمع دانشگاه دریایی امام خمینی نوشهر در پنج رشته انجام می‌شود و به آموزش دیدگان لیسانس و درجه ناوبان دومی (ستوان دو) اعطا می‌شود.
این رشته‌ها عبارتند از:

مهندسی مکانیک، مهندسی برق و الکترونیک، فرماندهی (عرشه) ، تفنگدار دریایی و مدیریت.
ورود به این دانشگاه از طریق آزمون سراسری و انتخاب دانشگاه‌های افسری ارتش امکان پذیر است.

۲ – دانشگاه امیرکبیر (رشته‌های مکانیک و برق با مدرک لیسانس)

۳ – دانشگاه زاهدان (با مدرک لیسانس)

۴ – دانشگاه آزاد خارک (با مدرک لیسانس)

۵ – موسسه آموزشی کشتی‌رانی:

این موسسه تنها آموزشگاهی است که دوره‌های تکمیلی ناوگان‌های تجاری را برگزار می‌کند. و در پایان دانش آموختگان را جهت آزمون شایستگی و دریافت مدارک بین‌المللی به سازمان بنادر معرفی می‌کند.

به عبارت دیگر دانش‌آموختگان سایر دانشگاه‌ها پس از دریافت لیسانس برای کار در ناوگان تجاری ملزم به گذراندن دوره تکمیلی در موسسه آموزشی کشتی‌رانی می‌باشند تا پس از آن به سازمان بنادر معرفی شوند.

موسسه آموزشی کشتی‌رانی از زیر مجموعه‌های وزارت علوم نیست و مدرک استاندارد داخل کشور ارائه نمی‌کند.

مدرک دریانوردی
مدرک لیسانس تنها برای کار در داخل کشور کاربرد دارد و برای کار در آبهای بین المللی به کلی فاقد ارزش میباشد.

پس از پایان تحصیلات و موفقیت در آزمون سازمان بنادر، مدرک شایستگی دریانوردی تحت کنوانسیون بین المللی STCW95 به دانش آموختگان اعطا میشود و برگزیدگان میتوانند به عنوان افسر در رشته خود وارد چرخه کاری شوند.

این گواهینامه از طرف سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) که از زیر مجموعه های سازمان ملل متحد است صادر میشود و در کلیه سازمانهای کشتیرانی دنیا اعتبار دارد.

پیشرفت شغلی برای افسران موتور

افسران موتور پس از دریافت مدرک شایستگی موسوم به Third Class Competency of Marine Engineering به عنوان مهندس پنجم وارد دریا میشوند و میتوانند تا پایان مهندس سومی بدون نیاز به مدرک جدید ترفیع یابند. در حال حاضر بر اساس نیازهای شرکت حداقل سرویس دریا برای مهندس پنجمی نه ماه، برای مهندس چهارمی هیجده ماه و برای مهندس سومی بیست و چهار ماه در نظر گرفته شده است.

پس از طی این مدت افسر مهندس موتور میتواند در دوره Combine که توسس موسسه آموزشی کشتیرانی برگزار میشود شرکت کرده و در صورت قبولی در آزمون سازمان بنادر، گواهینامه سرمهندسی دریافت کند.

آنگاه میتواند پس از گذراندن حداقل هیجده ماه در دریا به عنوان مهندس دوم و با گذراندن یک دوره کوتاه مدت مدیریتی به عنوان سرمهندس (Chief Engineer) مشغول کار شود.

لازم به ذکر است که مهندس دوم کشتی رییس موتورخانه و سرمهندس کشتی بالاترین مقام فنی کشتی می‌باشند. سرمهندس از حقوق و مزایایی معادل با کاپیتان کشتی برخوردار است.

پیشرفت شغلی از این پس منوط به ترک دریا می‌باشد.

پیشرفت شغلی برای افسران عرشه

افسران عرشه نیز پس از دریافت مدرک افسر دومی با درجه افسر سومی وارد دریا میشوند و پس از پایان سرویس افسر سومی و افسر دومی میتوانند در دوره افسر اولی شرکت کرده و پس از گذراندن آزمون سازمان بنادر و دریافت مدرک افسر اولی (Chief Mate) به عنوان دستیار کاپیتان مشغول کار شوند.

برای ترفیع به درجه فرماندهی کشتی، گذراندن حداقل سرویس افسر اولی و دوره Mastering الزامی است و از آن پس افسر میتواند به عنوان کاپیتان و بالاترین مقام اجرایی کشتی مشغول به کار شود.

درجه کاپیتانی بالاترین پیشرفت حرفه ای برای افسران عرشه است.

پیشرفت شغلی برای افسران برق

افسران برق نیز پس از دریافت گواهینامه های مربوط به خود ابتدا به عنوان Electrician Assistant و سپس به عنوان Chief Electrician مشغول به کار میشوند و در هر دو حالت زیر مجموعه ای برای گروه موتور محسوب میشوند.

همچنین دانش آموختگان رشته الکترونیک پس از دریافت گواهینامه شایستگی مربوط به خود میتوانند از ابتدا به عنوان افسر مخابرات (Radio Officer) وارد دریا شوند.

———————-

چرا نباید دریانورد شد؟
در رد برخی شبهه‏های موجود .

ـ گفته می‌شود دریانوردان از حقوق بالایی برخوردارند. حقوق متوسط یک دریانورد با چهار یا پنج سال سابقه‌ی کار، در حدود دو میلیون تومان در هنگام مأموریت (که به دلار پرداخت می‌شود) و سیصد هزار تومان در هنگام مرخصی است. این در حالی است که میزان خالص دریافتی یک مهندس مکانیک شاغل در یک کارخانه‌ی صنعتی، با همین حدود سابقه‌ی کار، کم‌تر از یک میلیون و دویست هزار تومان نیست. با این تفاوت که مهندس مکانیک مزبور در تمام طول سال این حقوق را دریافت می‌کند و هرگز از خانواده دور نیست و طعم امواج بی‌امان و موقعیت‌های اضطراری بسته به جان را نمی‌چشد.

۲ ـ گفته می‌شود که دریانوردان دائماً به سفرهای خارج از کشور می‌روند. این البته صحیح است. امّا یادآوری می‌کنم که با یک کشتی کانتینری تندرو، حدود ده روز تا دو هفته زمان لازم است تا به کشوری مانند بلژیک برسید و بیست‌وچهار ساعت بعد آن‌جا را ترک کنید! و با یک کشتی فله‌ی معمولی، حدود بیست روز این مسیر را طی می‌کنید و دو یا سه روز توقف دارید. لازم به توضیح نیست که همه‌ی سفرها منتهی به بلژیک نمی‌شوند و بسیاری اوقات سر از پاکستان و یمن و سودان و غنا و آفریقای جنوبی در می‌آورید. بگذریم از کشورهایی که به ایرانیان اجازه‌ی ورود به شهرهایشان را نمی‌دهند.

۳ ـ هنگامی که تصور می‌کنید پس از یک سفر طولانی به خانه بازگشته‌اید، در واقع تازه روند معمولی شدن را آغاز نموده‌اید. شما هنگامی به‌راستی بازگشته‌اید که: ساعات خواب و بیداری‌تان به شکل معمول بازگشته باشد؛ ساعات گرسنه شدنتان به شکل معمول بازگشته باشد؛ در خواب و بیداری توهم حرکت و موج خوردن را نداشته باشید؛ با دیدن تلویزیون خود دلتان نخواهد که با طناب و تسمه آن را به جایی ببندید و محکم کنید؛ با دیدن گلدان روی دکور دلتان نخواهد آن را برداشته و زمین بگذارید؛ با شنیدن صدای بوق اتومبیل‌ها به فکر آلارم‌های موتورخانه نیافتید و شروع به حدس زدن موارد احتمالی نکنید؛ دائم به موبایل خود نگاه نکنید که ببینید آیا رومینگ جایی را می‌شناسد یا نه؛ و در برخورد با ناملایمات روزمره الفاظ رکیک به ذهن و زبانتان خطور نکند. این بازه‌ی زمانی در یک انسان معمولی حدود یک ماه طول می‌کشد. در یک «سیب‌زمینی حداکثری» مثل من دو هفته طول می‌کشد و کم‌تر از آن اصلاً متصور نیست. بگذریم که خیلی‌ها شکایت دارند که این بازه تا آغاز سفر بعدی‌شان ادامه دارد.

۴ ـ یک مشکل عظیم دریانورد بودن این است که در مدت تعطیلات، هر گاه به یکی از دوستان، اقوام، آشنایان، فامیل بسیار نزدیک یا بسیار دور، و… برمی‌خورید، فوراً اوّلین سؤالی که می‌پرسد این خواهد بود که «کی می‌ری دریا؟» انگار که روی دوش ‌آن‌ها سوار شده باشید! مشکل عظیم دیگر این است که هر بار که از سفر بازمی‌گردید از شما می‌پرسند: «خوش گذشت؟ کجاها رفتید؟». این درست است که صحنه‌ی غروب خورشید در میانه‌ی دریا زیباست، این درست است که منظره‌ی آسمان شبش را در هیچ‌جای دیگر نمی‌توانید ببینید، امّا آن‌جا محیط کار است. چه بسیار هفته‌ها که می‌آیند و می‌روند و شما پایتان را روی عرشه نمی‌گذارید و یا عبور می‌کنید و نیم نگاهی هم به سطح آب نمی‌اندازید.

۵ ـ شما به روایت استانداردهای I.L.O. (اداره کار در سازمان ملل متحد) یکی از سخت‌ترین مشاغل دنیا را دارید که در کشورتان اصلاً شغل سخت محسوب نمی‌شود. برخی از معیارها برای تعریف سخت بودن شغل عبارت است از: دوری از خانواده (بیش از یک هفته)، کار در ارتفاع، کار در مجاورت مواد شیمیایی، کار در محیط پر سروصدا، عدم تعادل آب و هوایی، کار در مناطق بسیار گرم یا بسیار سرد، کار در مجاورت امواج رادیویی، کار در مجاورت مواد رادیواکتیو، حقوق پایین نامتناسب با ماهیت کار، نبود تضمین شغلی، عدم وجود امنیت اجتماعی و مالی، و…. جمعاً حدود ۳۰ معیار وجود دارد که دریانورد بودن، متضمن حداقل ۱۱ مورد از آن‌هاست. (و مثلاً اگر بار رادیواکتیو یا قابل انفجار یا مسموم‌کننده روی کشتی باشد، خطرات مربوط به ‌آن‌ها اضافه می‌شود.) یک کارگر معدن، در مجاورت تنها هشت مورد، و یک روزنامه‌نگار در مجاورت حداکثر سه مورد از آن‌هاست.

جالب است بدانید : کفشدار مساجد را جز مشاغل سخت حساب کرده اند ، چون تا فاصله ۳ متری اطراف محل کارش اکسیژن کافی برای تنفس ندارد ولی شغل دریانوردی هنوز مشغله سخت نشده است.

۶ ـ شما شغلی دارید که هیچ‌کس نمی‌داند چه کار می‌کنید. برخی صحنه‌های فیلم کشتی تایتانیک پیش چشمشان ظاهر می‌شود، برخی فکر می‌کنند که دائم در حال جنگ با ناوهای آمریکایی هستید و از شما می‌خواهند که شجاع باشید، برخی می‌پرسند که هر بار چند ماهی می‌گیرید؟ و این که آیا می‌توانید برای خودتان تلویزیون بخرید یا نه!!! این مورد البته دروازه را برای خالی بستن، به حد وفور تا مرز بی‌نهایت باز می‌کند که برای یک سال نخست اشتغال بسیار مفرح و جالب خواهد بود.

۷ ـ بارها دانشجویان رشته‌های مختلف از من راهنمایی خواسته‌اند که چگونه می‌توانند با تغییر رشته‌ی دانشگاهی، وارد عرصه‌ی دریانوردی شوند و اگر چنین کنند، آیا موقعیت کاری خوبی در آینده خواهند داشت یا خیر. در حالی که ما برای بامداد فردایمان نمی‌توانیم برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشیم، من چطور باید پاسخ این سؤال را بدهم؟ ضمن این که با توجه به اوضاع کنونی، شما در هر رشته‌ای که درس بخوانید تفاوتی ندارد و به هر حال، موقعیت کاری نصیبتان نخواهد شد.

۸ ـ و از همه مهم‌تر این که شما در تشکیل خانواده هم مشکل خواهید داشت. خانم‌ها یا حاضر به ازدواج با شما نمی‌شوند، و یا پس از اعلام آمادگی ممکن است شما را «یک جور خوش‌شانسی آلوده به بدشناسی» بخوانند؛ بگذریم از مشکلاتی که در اثر عدم حضور شما، بعدها در روابط با همسر و فرزندانتان تأثیر خواهد گذاشت.

البته این نکته را هم اضافه کنم که در همه موارد ، استثنا ها یی وجود دارد…
لطفا نظر بدهید

کلیه اعداد و ارقام دست خوش تغییر شده است